4 ¹ Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą. ² Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła! ³ Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów! ⁴ Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba. ⁵ Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela! ⁶ Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie, dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu. ⁷ Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu*. ⁸ Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała. ⁹ Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: «Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo, ¹⁰ widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny. ¹¹ Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem. ¹² Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego*. ¹³ Nie poznały słusznych rozporządzeń Twoich ani nie kroczyły drogami przykazań Bożych, ani nie weszły na ścieżki wychowania w Twojej sprawiedliwości. ¹⁴ Przyjdźcie, sąsiedzi Syjonu! Przypomnijcie sobie niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny. ¹⁵ Sprowadził na nich naród z daleka, naród bezczelny, obcego języka, który nie uszanował starca ani nie ulitował się nad dzieckiem. ¹⁶ Uprowadził umiłowanych Wdowy i pozbawił córek Opuszczoną. ¹⁷ Ja zaś jak wam mogę pomóc? ¹⁸ Ten, który zesłał na was to zło, wybawi was z rąk nieprzyjaciół. ¹⁹ Idźcie, dzieci, idźcie, ja zaś sama i opuszczona zostać muszę. ²⁰ Zdjęłam szatę pokoju, a przyoblekłam się w wór mojej modlitwy* i wołać będę do Przedwiecznego w czasie dni moich. ²¹ Miejcie ufność, dzieci, wołajcie do Boga, a wyrwie was z mocy, z ręki nieprzyjaciół. ²² Ja zaś z ufnością oddałam Przedwiecznemu wybawienie wasze i rozradował mię Święty miłosierdziem, jakie okaże wam prędko Przedwieczny, wasz Zbawca. ²³ Wysłałam was ze smutkiem i płaczem, a Bóg odda mi was z radością i weselem na wieki. ²⁴ Jak bowiem teraz sąsiedzi Syjonu widzieli wasze wygnanie, tak oglądać będą wasze zbawienie, sprawione przez Boga, które przyjdzie wam z wielką chwałą i okazałością Przedwiecznego. ²⁵ Dzieci, cierpliwie znieście gniew, jaki Bóg zesłał na was. Prześladuje cię twój nieprzyjaciel, ale wnet ujrzysz zagładę jego i na karku jego staniesz. ²⁶ Moje dzieci pieszczone szły drogami przykrymi, zostały uprowadzone jak stado zagrabione przez nieprzyjaciół. ²⁷ Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was. ²⁸ Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie. ²⁹ Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym». ³⁰ Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię. ³¹ Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia. ³² Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów. ³³ Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem. ³⁴ Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek. ³⁵ Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą. ³⁶ * Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana. ³⁷ Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.